ತ್ರಿಭಾಷೆಯಿಂದ, ದ್ವಿಭಾಷಾ ನೀತಿ ಅಳವಂಡಿದ್ರೆ ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ  ಕಷ್ಟ.!

ತ್ರಿಭಾಷಾ ನೀತಿಯು ಭಾರತದ ಎಲ್ಲಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಕನಿಷ್ಠ ಮೂರು ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಕಲಿಯುವ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ:

ಒಂದು ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಅಥವಾ ಮಾತೃಭಾಷೆ, ಒಂದು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮತ್ತು ಮೂರನೆಯದು ಒಂದು ಭಾರತೀಯ ಭಾಷೆಯಾಗಿರಬೇಕು.

ಇದು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಏಕತೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವಾಗ ಭಾಷಾ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಭಾಷಾ ಕೌಶಲ್ಯಗಳೊಂದಿಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮತ್ತು ಜಾಗತಿಕ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಸಂವಹನ ನಡೆಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. NEP 2020 ನಮ್ಯತೆಯನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ, ಇದು ರಾಜ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.

ಭಾಷೆಗೆ ಕಡಿಮೆ ಮಹತ್ವ ನೀಡಿದಾಗ, ಕೇವಲ ಸಂವಹನ ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸುವುದಲ್ಲದೆ, ಮಾನವನ ಚಿಂತನೆ, ಜ್ಞಾನದ ಬೆಳವಣಿಗೆ, ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ವಿಕಾಸಕ್ಕೂ ಅಡ್ಡಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಭಾಷೆ ಕೇವಲ ಶಬ್ದಗಳ ಸಮೂಹವಲ್ಲ, ಅದು ಆಲೋಚನೆ, ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಅರ್ಥೈಸುವ ಹಾಗೂ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಭಾಷೆಯನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸುವುದರಿಂದ ಜ್ಞಾನಾರ್ಜನೆಗೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗಿ, ಭಾಷೆಯ ಮರಣಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿ, ಸಮಾಜವು ತನ್ನ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು.

ಭಾಷೆಗೆ ಕಡಿಮೆ ಮಹತ್ವ ನೀಡುವ ಪರಿಣಾಮಗಳು:

ಜ್ಞಾನದ ಕೊರತೆ:

ಭಾಷೆಯ ಮೂಲಕವೇ ಶಿಕ್ಷಣ, ವಿಜ್ಞಾನ, ಗಣಿತ ಮುಂತಾದ ವಿಷಯಗಳ ಆಳವಾದ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಭಾಷೆಯ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಇಲ್ಲವಾದರೆ, ಜ್ಞಾನಾರ್ಜನೆಗೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗುತ್ತದೆ.

ಆಲೋಚನಾ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗೆ ಅಡ್ಡಿ:

ಭಾಷೆ ಕೇವಲ ಸಂವಹನ ಸಾಧನವಲ್ಲದೆ, ಮಾನವನ ಆಲೋಚನೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ಧಾರಗಳ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ಆಧಾರವಾಗಿದೆ. ಭಾಷೆಯಿಲ್ಲದೆ ಚಿಂತನೆ ಮತ್ತು ವಿಚಾರ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗಳು ಕುಂಠಿತಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.

ಸಂವಹನ ಅಡ್ಡಿ:

ಜನರು ಪರಸ್ಪರ ತಮ್ಮ ಭಾವನೆಗಳು, ಆಲೋಚನೆಗಳು ಮತ್ತು ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಭಾಷೆಯು ಅತ್ಯಗತ್ಯ. ಭಾಷೆಯ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಸಂವಹನದಲ್ಲಿ ತೊಂದರೆ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ.

ಸಾ೦ಸ್ಕೃತಿಕ ನಷ್ಟ:

ಭಾಷೆ ಮಾನವ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪ್ರತಿಬಿಂಬವಾಗಿದೆ. ಭಾಷೆಯನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸುವುದರಿಂದ ಆಯಾ ಸಮುದಾಯದ ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು, ಮತ್ತು ಇತಿಹಾಸವು ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುವ ಹಂತಕ್ಕೆ ತಲುಪಬಹುದು.

ಭಾಷಾ ಮರಣ:

ಯುವ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಭಾಷೆಯ ಮಹತ್ವ ತಿಳಿಸದಿದ್ದಾಗ, ಭಾಷೆ ಬಳಕೆಯಿಂದ ದೂರವಾಗಿ, ಕ್ರಮೇಣ ಅದು ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಒಂದು ಭಾಷೆಯ ಮರಣಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.

ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಅರಿತರೆ ತೊಂದರೆ:

ಜಾಗತಿಕೀಕರಣದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮಾತೃಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿರುವುದು, ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸಮಗ್ರವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ತೊಡಕಾಗುತ್ತದೆ, ಎಂದು ಒಂದು ವರದಿಯು ತಿಳಿಸಿದೆ.

ತೀರ್ಮಾನ:

ಭಾಷೆಗೆ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ನೀಡದಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಸಂವಹನ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಜ್ಞಾನ, ಚಿಂತನೆ, ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ವಿಕಾಸಕ್ಕೆ ದೊಡ್ಡ ಅಡ್ಡಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಭಾಷೆಯನ್ನು ಸದಾ ಕಾಲ ಬಳಕೆ ಯಲ್ಲಿರುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಮೇಲಿದೆ.

ತ್ರಿಭಾಷಾ ನೀತಿಯ ಮುಖ್ಯ ಅಂಶಗಳು

ಭಾಷಾ ವೈವಿಧ್ಯತೆ ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಏಕತೆ:

ಇದು ವಿಭಿನ್ನ ಭಾಷೆಗಳ ನಡುವೆ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಲು ಮತ್ತು ದೇಶದ ಭಾಷಾ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ಗೌರವಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ನಮ್ಯತೆ:

ರಾಜ್ಯಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಭಾಷೆಗಳ ಆಯ್ಕೆ ಮತ್ತು ಜಾರಿಯೊಂದಿಗೆ ಬೋಧನಾ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ.

ಕನಿಷ್ಠ ಎರಡು ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆಗಳು:

ಆಯ್ಕೆಮಾಡುವ ಮೂರು ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಕನಿಷ್ಠ ಎರಡನ್ನು ಭಾರತೀಯ ಭಾಷೆಗಳಾಗಿರಬೇಕು ಎಂದು ಖಚಿತಪಡಿಸುತ್ತದೆ.

ಕೇಂದ್ರ ಸ್ಥಾನ:

ಹಿಂದಿ ಮತ್ತು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಜೊತೆಗೆ, ಆಧುನಿಕ ಭಾರತದ ಭಾಗವಾಗಿರುವ ಮೂರನೇ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಕಲಿಯುವುದನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ.

ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಅನುಕೂಲಗಳು

ಬಹುವಿಧ ಭಾಷಾ ಕೌಶಲ್ಯಗಳು:

ಮೂರು ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಾವೀಣ್ಯತೆ ಪಡೆಯಲು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಇದು ಅವರ ಸಂವಹನ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳನ್ನು ವೃದ್ಧಿಸುತ್ತದೆ.

ವಿಸ್ತೃತ ತಿಳುವಳಿಕೆ:

ದೇಶದ ವಿವಿಧ ರಾಜ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಹೆಚ್ಚಿನ ಉದ್ಯೋಗಾವಕಾಶಗಳು:

ವಿವಿಧ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ವಿವಿಧ ವೃತ್ತಿಗಳಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಅವಕಾಶಗಳು ದೊರೆಯುತ್ತವೆ.

ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಆಳ:

ಮಾತೃಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಕಲಿಯುವುದರಿಂದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ತಮ್ಮ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪರಂಪರೆಯೊಂದಿಗೆ ಆಳವಾದ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ಈ ನೀತಿಯು ಭಾರತದ ಭಾಷಾಶಾಸ್ತ್ರದ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿದ್ದು, ಇದು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಬಹುಭಾಷಾ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸುತ್ತದೆ.

=======================================

ದ್ವಿಭಾಷಾ ನೀತಿಯು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಅನ್ಯ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಉದ್ಯೋಗ ಮತ್ತು ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆಯಲು ಅನುಕೂಲವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಏಕತೆಗೆ ಮತ್ತು ವಿವಿದ ಕೌಶಲ್ಯಗಳನ್ನು ಕಲಿಯಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಪ್ರಸ್ತುತ ತ್ರಿಭಾಷಾ ಸೂತ್ರದಲ್ಲಿನ ಹಿಂದಿ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಕಡ್ಡಾಯಗೊಳಿಸುವುದು ಅಥವಾ ಬದಲಾಯಿಸುವುದು ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಆಡಳಿತ ಮತ್ತು ಸಂವಹನದಲ್ಲಿ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು ಎಂದು ಕೆಲವು ಹಿರಿಯರು ವಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ದ್ವಿಭಾಷಾ ನೀತಿಯ ಲಾಭಗಳು:

ಹೆಚ್ಚಿದ ಉದ್ಯೋಗಾವಕಾಶಗಳು:

ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಬೇರೆ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಉದ್ಯೋಗ ಸಿಗಲು ಮತ್ತು ವಿದೇಶಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಸಂಗ ಮಾಡಲು ಅನುಕೂಲವಾಗುತ್ತದೆ.

ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಏಕತೆ:

ವಿವಿಧ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಕಲಿಯುವುದರಿಂದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಏಕತೆ ಮತ್ತು ಉತ್ತಮ ಸಂವಹನ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.

ಭಾಷಾ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯ ಗೌರವ:

ಸಂವಿಧಾನದ ಆಶಯದಂತೆ ಭಾಷಾ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಗೌರವಿಸಲು ಮತ್ತು ಸಂರಕ್ಷಿಸಲು ದ್ವಿಭಾಷಾ ನೀತಿ ಸಹಕಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ.

ವಿದೇಶಿ ಸಹಯೋಗ:

ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ದ್ವಿಪದವಿಗಳು (dual/joint degrees), ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಅಂತರ್‌ಶಿಪ್‌ಗಳು (international internships) ಮತ್ತು ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಹಯೋಗಗಳನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ.

ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಸಮನ್ವಯ:

ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೊಸ ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಅಪೇಕ್ಷಿತ ಬದಲಾವಣೆಗಳು:

ಕೃಷಿ ಮತ್ತು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ:

ಕೃಷಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಅಧ್ಯಯನವನ್ನು ಶಾಲಾ ಹಂತದಿಂದಲೇ ಪರಿಚಯಿಸಬೇಕು.

ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ:

ಕೃಷಿ ಸಂಬಂಧಿತ ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಬೇಕು.

ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಸಹಯೋಗ:

ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಉದ್ಯಮದ ನಡುವೆ ಸಹಯೋಗವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಬೇಕು.