ಯುಜಿಸಿ ಮಾನದಂಡವೆಂಬ ನೆಪ: ಸರ್ಕಾರದ ನೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅತಿಥಿ ಉಪನ್ಯಾಸಕರ ಶೋಷಣೆ ಸಲ್ಲ

ಯುಜಿಸಿ ನಿಯಮಗಳಲ್ಲಿ ಸೂಚಿತ ವಿದ್ಯಾರ್ಹತೆ ಪಡೆಯಲಾರದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಸರ್ಕಾರಿ ಪ್ರಥಮ ದರ್ಜೆ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ದಶಕಗಳಿಂದ ಬೋಧನೆ ಮಾಡುತ್ತ ಬಂದಿರುವ ಸುಮಾರು 7000 ಅತಿಥಿ ಉಪನ್ಯಾಸಕರು ಕೆಲಸ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಅನ್ಯಾಯ. ಇದು ‘ವಿದ್ಯಾವಂತ ಜನರ ಶೋಷಣೆ’ ಗೆ ಜ್ವಲಂತ ಉದಾಹರಣೆ.

ಅತಿಥಿ ಪದ್ಧತಿ ಎನ್ನುವುದೇ, ಒಂದು ಸರ್ಕಾರವೇ ಇದ್ದು ವಿದ್ಯಾವಂತರನ್ನು, ಅದರಲ್ಲೂ ಭಾವೀ ಪ್ರಜೆಗಳನ್ನು ರೂಪುಗೊಳಿಸುವಂಥ ಅತಿ ಮಹತ್ವದ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವವರನ್ನು ಹೇಗೆಲ್ಲ ಶೋಷಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿದೆ; ಯಾವೆಲ್ಲ ರೀತಿಯಿಂದ ಅವರನ್ನು ಜೀತದಾಳುಗಳಂತೆ ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿದೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಮತ್ತೆಲ್ಲೂ ಸಿಗದ ಪುರಾವೆ ನೀಡುವಂಥದ್ದಾಗಿದೆ. ಇಷ್ಟರ ಮೇಲೆ, ಯುಜಿಸಿ ನಿಯಮದ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ಪರೀಕ್ಷೆ ಪಾಸ್ ಮಾಡದ, ಪಿ ಎಚ್ ಡಿ ಪಡೆಯದ ನೆಪ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಇಷ್ಟೊಂದು ಸಂಖ್ಯೆಯ ಉಪನ್ಯಾಸಕರನ್ನು ಹೊರದಬ್ಬುತ್ತಿರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಕಳವಳಕಾರಿ.ಸರ್ಕಾರದ ಈ ನಡೆ ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರತಿಭಟನೆಯೋ, ಧರಣಿಯೋ, ಸತ್ಯಾಗ್ರಹದ್ದೋ ತೇಷಮಯ ವಾತಾವರಣಕ್ಕೆ ಎಡೆಮಾಡಿಕೊಡಬಹುದಾದುದು ವಿಷಾದನೀಯ.

ಉಚ್ಚ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಆದೇಶದಂತೆ ಕಾಲೇಜು ಶಿಕ್ಷಣ ಇಲಾಖೆಯು ವಿ ವಿ ಅನುದಾನ ಆಯೋಗ (ಯು ಜಿ ಸಿ)ನಿಗದಿಪಡಿಸಿರುವ ಅರ್ಹತಾಮಾನದಂಡದ ಆಧಾರ ಮುಂದಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಡೆಸಿರುವ ನೇಮಕಾತಿ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಡಿ. 4 ಕ್ಕೆ ಮುಕ್ತಾಯಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ. 2025-26 ನೇ ಸಾಲಿಗೆ ಅರ್ಜಿ ಸಲ್ಲಿಸಿದ ಒಟ್ಟೂ 49,702 ಜನರಲ್ಲಿ 20,504 ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳು ಯುಜಿಸಿ ಅರ್ಹತೆ ಪಡೆದಿದ್ದು 29,198 ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳು ಸೂಚಿತ ವಿದ್ಯಾರ್ಹತೆ ಹೊಂದಿಲ್ಲ. ಅಂದರೆ ಇಷ್ಟು ಜನರು ಅತಿಥಿ ಉಪನ್ಯಾಸಕ ಹುದ್ದೆ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಲಾರರು. ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ಇದೇ ಸಾಲಿನ ಮೊದಲ 6 ತಿಂಗಳಿಗಾಗಿ ನೇಮಕವಾದವರಲ್ಲಿ 6,904 ದ್ವಿತೀಯ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಇವರೆಲ್ಲ ಬಹುತೇಕ 15-20 ವರ್ಷ ಉಪನ್ಯಾಸಕ ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಅನುಭವಿಗಳು ಎಂಬುದು ಗಮನಾರ್ಹ ಅಂಶ.

ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಬೋಧಕರಾಗಿ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸುವವರು ಸ್ನಾತಕೋತ್ತರ ಪದವಿ ಜತೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಅರ್ಹತಾ ಪರೀಕ್ಷೆ (ಎನ್ ಇಟಿ) ಇಲ್ಲವೇ ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜ್ಯ ಅರ್ಹತಾ ಪರೀಕ್ಷೆ (ಕೆ -ಸೆಟ್)ತೇರ್ಗಡೆಯಾಗಿರಬೇಕು; ಪಿ ಎಚ್ ಡಿ ಪಡೆದಿರಬೇಕು ಎಂದು ಯುಜಿಸಿ ಮಾನದಂಡ ರೂಪಿಸಿದೆ. ಆ ಅರ್ಹತೆ ಪಡೆಯಲು ಸರ್ಕಾರ ಕೂಡ ಮೂರು ವರ್ಷದ ಅವಕಾಶ ನೀಡಿತ್ತು ಎಂಬುದು ಇಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖನೀಯ. ಆದರೆ ಈ ಮಾನದಂಡದಲ್ಲಿ ಕನಿಷ್ಠ ಇಂತಿಷ್ಟು ವರ್ಷದ ಅನುಭವ (ಎಕ್ಸ್‌ಪೀರಿಯನ್ಸ್)ವನ್ನು ಪರ್ಯಾಯ ಅವಕಾಶವಾಗಿ ನೀಡದೇ ಇರುವುದು ದೊಡ್ಡ ಲೋಪ, ಯಾವುದೇ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸುವವರು ಉದ್ಯೋಗ ಆರಂಭದಲ್ಲಿದ್ದ ವಿದ್ಯಾರ್ಹತೆ (ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರ)ಯನ್ನೇ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ತಮ್ಮ ಸೇವಾ ಅನುಭವದ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಕಾಲಕಾಲಕ್ಕೆ ಬಡ್ತಿ ಹೊಂದುತ್ತ ಸಂಬಳ, ಸೌಲಭ್ಯದಲ್ಲಿಯೂ ಇನ್‌ಕ್ರಿಮೆಂಟ್ ಪಡೆಯುತ್ತ ಸಾಗುವಾಗ ಅತಿಥಿ ಉಪನ್ಯಾಸಕರಿಗೆ ‘ಅನುಭವ’ ಪರಿಗಣನೆಯಾಗದಿರುವುದು ಅಸಮಂಜಸ, ಇದೇ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ನೌಕರಿ ಪಡೆದು ಕಾಯಂಗೊಂಡು ತಮ್ಮ ಸೇವಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ಯಾವುದೇ ಪರೀಕ್ಷೆ ಪಾಸ್ ಮಾಡಬೇಕಾದ ಷರತ್ತು, ಅಗತ್ಯ ಇಲ್ಲದೆಯೂ ಪ್ರಾಚಾರ್ಯ ಹುದ್ದೆವರೆಗೂ ಏರಿದವರಿದ್ದಾರೆ. ಅವರಿಗೆಲ್ಲ ಅನುಭವವೇ ಮಾನದಂಡವಾದಾಗ ‘ಅತಿಥಿ’ ಎನ್ನಿಸಿಕೊಂಡ ಒಂದೇ ವಿಶೇಷಣದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಅವರ ಎಷ್ಟು ವರ್ಷದ ಸೇವಾನುಭವವೂ ದಂಡವಾಗುವುದು ನಮ್ಮ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಅಣಕ. ಇದೊಂದು ದೊಡ್ಡ ವಿರೋಧಾಭಾಸ. ಇದು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಯದೇ ಇರದ ಸಂಗತಿಯಲ್ಲವಾದರೂ ಸರ್ಕಾರ ಇದನ್ನೇ ನಿಯಮವಾಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಏಕೆ? ಅನುಭವಿಗಳು ಅದರ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ರೀತಿಯ ಹಕ್ಕು ಪ್ರತಿಪಾದನೆಗಿಳಿಯುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಕೇಳುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಬಳ ನೀಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ; ಹೊಸಬರಿಗೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡುವಲ್ಲಿ ಅವರು ಕೊಟ್ಟಷ್ಟು ಸಂಬಳಕ್ಕೆ ಜೀತ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಯೋಚನೆಯಿಂದಲೆ? ಅದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಈಗ ಪದೇ ಪದೆ ಕೌನ್ಸಿಲಿಂಗ್ ನಡೆಸಿ ಅವರ ಸೇವಾ ಭದ್ರತೆಯನ್ನು ಸದಾ ಕತ್ತಿಯ ಅಲುಗಿನ ಮೇಲೆಯೇ ಇಡಲಾಗುತ್ತಿದೆಯೆ? ಎಂಬೆಲ್ಲ ಪ್ರಶ್ನೆ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಏಳುತ್ತದೆ.

ಇನ್ನು, ಯುಜಿಸಿ ಯು ವಿದ್ಯಾರ್ಹತೆ ನಿಗದಿ ಪಡಿಸಿರುವ ಜತೆಗೆ ಸಂಬಳವನ್ನೂ ನಿಗದಿ ಮಾಡಿದೆ.ಆದರೆ ಸಂಬಳ ನೀಡುವ ಮತ್ತು ಯುಜಿಸಿ ನಿಗದಿ ಮಾಡಿದ ವರ್ಗ ಅವಧಿ (ಪೀರಿಯಡ್ ಸಂಖ್ಯೆ), ಹುದ್ದೆ ಭರ್ತಿ ಅನುಪಾತದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರ ಬದ್ಧತೆ ತೋರದಿರುವುದು ಮತ್ತೊಂದು ವಿಪರ್ಯಾಸ. ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರವೇ ಯುಜಿಸಿ ನಿಯಮಗಳ ಉಲ್ಲಂಘನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಒಂದು ಖಾಲೇಜಿನ ಒಟ್ಟೂ ಉಪನ್ಯಾಸಕರ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಶೇ. 80 ರಷ್ಟು ಕಾಯಂ ಉಪನ್ಯಾಸಕರು, ಶೇ. 20 ರಷ್ಟು ಅತಿಥಿ ಉಪನ್ಯಾಸಕರು ಇರಬೇಕು ಎಂಬುದು ನಿಯಮ. ಆದರೆ ವಾಸ್ತವ ಪೂರ್ತಿ ತದ್ದಿರುದ್ಧವಾಗಿದೆ. ಅತಿಥಿ ಉಪನ್ಯಾಸಕರು ವಾರದಲ್ಲಿ 8 ಪೀರಿಯಡ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು, ಕಾಯಂ ಉಪನ್ಯಾಸಕರು 16 ಪೀರಿಯಡ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂಬ ನಿಯಮ ಯುಜಿಸಿಯದು. ಈ ಮಧ್ಯೆ ತಮಗೆ ನೀಡುವ 11 ಸಾವಿರ ರೂ ಸಂಬಳ ಸಾಲದೆಂದು ಅತಿಥಿ ಉಪನ್ಯಾಸಕರು ಧರಣಿ ಕುಳಿತಾಗ ಸರ್ಕಾರ ಪೀರಿಡ್ ಅವಧಿಯನ್ನು ದ್ವಿಗುಣ ಗೊಳಿಸಿ ಸಂಬಳವನ್ನು 30 ಸಾವಿರಕ್ಕೆ ಏರಿಸಿತು. ಅತಿಥಿ ಉಪನ್ಯಾಸಕರಿಗೆ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ ಬಂಪರ್ ಗಿಫ್ಟ್ ಎಂದು ಪ್ರಚಾರ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿತು. ಆದರೆ ಯುಜಿಸಿಯದೇ

ನಿಯಮ, ಮಾನದಂಡದ ಪ್ರಕಾರ ಕಾಯಂ ಉಪನ್ಯಾಸಕರಿಗೆ ವಾರದಲ್ಲಿ

16 ಪೀರಿಯಡ್, ಬೇಸಿಕ್ ಸಂಬಳ 96 ಸಾವಿರ ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ಸೌಲಭ್ಯ;

ಅತಿಥಿ ಉಪನ್ಯಾಸಕರಿಗೆ 69 ಸಾವಿರ ರೂ. ಸಂಬಳ ನಿಗದಿಯಾಗಿರುವುದನ್ನು

ಸರ್ಕಾರ ಗಣನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲೇ ಇಲ್ಲ. ಅರ್ಧಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಅಂದರೆ 30

ಸಾವಿರ ರೂ ಸಂಬಳವನ್ನು ಮಾತ್ರ ನೀಡುತ್ತಿದೆ. ಈ ಮಧ್ಯೆ ಮೇಲಿಂದ ಮೇಲೆ

ಸೇವಾ ಅಭದ್ರತೆಯನ್ನು ಮನದಟ್ಟುಮಾಡುವ ನವೀಕರಣ, ಕೌನ್ಸಿಲಿಂಗ್

ತಂತ್ರ ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿರುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ. ಅಂದರೆ ಸರ್ಕಾರ ತಾನು

ಶೋಷಣೆಗೆ ಬೇಕಾದುದನ್ನು ಮಾತ್ರ ನಿಯಮವಾಗಿ ಹೇರಿಕೆ ಮಾಡಿ ತನಗೆ

ಬೇಡವಾದುದನ್ನು ಬದಿಗೊತ್ತಿ ನಿಯಮ ಉಲ್ಲಂಘಿಸುವ ಜಾಯಮಾನ

ರೂಢಿಸಿಕೊಂಡುಬಂದುದು ಒಪ್ಪಂದದ ಕಾನೂನಿನ ಅಡಿಯಲ್ಲೂ

ಅಪರಾಧವೇ ಅಲ್ಲವೆ?

ಹಿಂದೆ, ಅತಿಥಿ ಉಪನ್ಯಾಸಕರ ದಾವೆ ವಿಚಾರಣೆ ನಡೆಸಿದ ನ್ಯಾಯಾಲಯ, 10 ವರ್ಷ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸಿದ ಅರೆಕಾಲಿಕ ಉಪನ್ಯಾಸಕರನ್ನು ಆರು ತಿಂಗಳೊಳಗೆ ಕಾಯಂಗೊಳಿಸಲು ಆದೇಶಿಸಿತ್ತಾದರೂ ದನ್ನು ಪಾಲಿಸದ ಸರ್ಕಾರ, ಈ ಉಪನ್ಯಾಸಕರು ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ತೀರ್ಪಿನ ಬಲದಿಂದ ಹೋರಾಟ ಮಾಡುತ್ತಾರೆಂಬ ಅನುಮಾನದಲ್ಲಿ ಅರೆಕಾಲಿಕ ಎಂಬ ಪದವನ್ನೇ ತೆಗೆದು ಅತಿಥಿ ಎಂಬ ಶಬ್ದ ಜೋಡಿಸುವ ಜಾಣತನ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದ್ದು ಕೂಡ ಶೋಷಣೆಯ ಒಂದು ಭಾಗವೇ ಎಂದು ಭಾವಿಸಬಹುದು.

ಇಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ ಮತ್ತೊಂದು ವಿಷಯವೆಂದರೆ,ಕಾರ್ಯದ ಒತ್ತಡದಲ್ಲಿಯೂ ಅರ್ಹತಾ ಪರೀಕ್ಷೆ, ಪಿಎಚ್ ಡಿ ಪದವಿ ಗಳಿಸುವಲ್ಲಿ ಸಹಜವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಬುದ್ದಿಮತ್ತೆಯಿಂದ ಮೇಲ್ವರ್ಗದವರು ಯಲ್ಲಿಯಾಗಿದ್ದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಬುದ್ದಿಮತ್ತೆಯವರಾಗಿ ಮೀಸಲಾತಿಯಂಥ ಸೌಲಭ್ಯದಿಂದ ಸ್ನಾತಕೋತ್ತರ ಪದವಿ ಪಡೆದು ಉಪನ್ಯಾಸಕ ಹುದ್ದೆ ಪಡೆದುಕೊಂಡವರು ವಿವಿದ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ಆ ಗುರಿ ಸಾಧಿಸಲಾಗದಿರುವುದು. ಅಂದರೆ ಯಾರಲ್ಲಿ ಮೆರಿಟ್ ಇದೆಯೊ ಅವರಿಗೆ ಅವಕಾಶವಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಸರ್ಕಾರವೇ ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಹೇಳಿದಂತಾಗಿದ್ದು ಇಲ್ಲಿ ಮೀಸಲಾತಿ ನೀಡಿ ಉದ್ದರಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳುವುದೂ ಬರೀ ತೋರಿಕೆಗೆ ಎಂಬುದು ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ. ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ಯುಜಿಸಿ ಸೂಚಿಸಿರುವ ವಿದ್ಯಾರ್ಹತೆ ಹೊಂದಿದವರಲ್ಲೂ ಅಂಗವಿಕಲರು, ಹಿಂದುಳಿದವರಿಗೆ ಶೇ. 10 ರಷ್ಟು ಮೀಸಲಿದ್ದು ಅಲ್ಲಿ ಇವೆಲ್ಲ ಅರ್ಹತೆಯನ್ನು ಡಿಸ್ಟಿಂಕ್ಷನ್‌ನಲ್ಲಿ ಪಡೆದವರು ಸ್ಥಳವಿದ್ದರೆ ಕೊನೆಗೆ ಅವಕಾಶ ಪಡೆಯುವ ದುಸ್ಥಿತಿ ಇರುವುದು ಸರ್ಕಾರಿ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ವಲಯವನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಕಳಪೆಯಾಗಿಸುತ್ತಿದೆ. ಆಡಳಿತಗಾರರು ಇದನ್ನು ಗಮನಿಸಬೇಕು. ಕೆಲವೇ ವರ್ಷದ ಸೇವಾನುಭವವೂ ಪಿಎಚ್‌ಡಿಗಿಂದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅರ್ಹತೆ, ಪ್ರಮಾಣಪತ್ರವಾಗುವುದನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ ಅಂಥವರಿಗೆ ಅವಕಾಶ ನೀಡಬೇಕು. ಬೇಡವಾದ ಗ್ಯಾರಂಟಿಗಳಿಗೆ ಹಣ ಸುರುಹುವ ಬದಲು ಅತಿಥಿ ಉಪನ್ಯಾಸಕರ ಸಂಬಳವನ್ನಾದರೂ ತೃಪ್ತಿಕರವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿಸಿ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಶಿಕ್ಷಣ ಒದಗಿಸುವತ್ತ ಲಕ್ಷ್ಯ ವಹಿಸಬೇಕಿದೆ.

ವಿಜಯಕರ್ನಾಟಕ